Erik Satie’nin Gnossienne serisinden 1 numaralı eser. Sanatçının pek çok filmin müzik bandında yer verilmiş bu eserini oldukça geç bir tarihte ve John Curran’ın 2006 tarihli mükemmel W. Somerset Maugham uyarlaması “The Painted Veil” filminde keşfetmiştim. Oysa daha önce seyrettiğim pek çok filmde de kullanılmış bu müzik. Bizde de Reha Erdem “Hayat Var” filminde Satie’den yararlanmıştı. Eserin yarattığı çağrışımlar ve belki de bir görselliğe rahatça dönüşebilecek gibi görünen yapısı bunda en büyük etken. Benim içinse bu parça “The Painted Veil” filminde Naomi Watts’ın hafifçe salladığı yelpazesi, kolera hastalarının arasında gezinmesi, nehirde süzülen kayık üzerinde daha önce incittiği ama şimdi kazanmaya çalıştığı bir kalbin sahibine hafifçe dokunuşu ve işte koca bir hüzün demek. Bir de maalesef Sertab Erener’in gereksiz tacizi.
Kategori: Takılan Şarkılar
Hope There’s Someone – Antony and the Johnsons (2005)
Teardrop – Massive Attack (1998)
Tüm zamanların en iyi albümlerinden biri olan “Mezzanine” adlı çalışmalarından bir harika parça. Jeff Buckley için yazılan bir Massive Attack şarkısının mükemmel olmaması mümkün mü? Garip ama bir parça hınzır bir depresyonu çağrıştırdı bu şarkı bana her zaman. Tatlı bir rutinliği ve ritmi var, ve bir de Elisabeth Fraser’ın bu şarkıda biraz new age biraz kelt folku tadı taşıyan büyülü sesi ve yorumu.
Je ne Sais pas – Jacques Brel (1972)
Zirvede bir Brel. Müzik ile sözlerin atmosferinin inanılmaz bir uyumu. Bu şarkı nasıl söylenmeli ise öyle söylüyor Brel ve sözler/şiir müzikten bağımsız kendi başına bir başyapıt ve şarkıyı dinlerken tüm o şiirsel görüntüler gözünüzde canlanıyor. Fransız televizyonu bir o kadar başarılı bir iş yapmış ve basit ve şarkının önüne geçmeyen bir çekim ile Brel’in ve şarkının büyüsüne bırakmış tüm kontrolü. “Terkedilmek” böyle muhteşem sonuçlar veriyorsa… Şarkının bir de Sting yorumu var ki uzak durmakta fayda var.